Alle ingebrachte routes vóór trechtering

Het ministerie van Economische Zaken en Klimaat heeft samen met de provincie Groningen, TenneT en Gasunie, onderzoek laten doen naar nieuwe technische mogelijkheden om elektriciteitskabels en waterstofleidingen naar de Eemshaven aan te leggen en daarbij de Waddenzee zoveel mogelijk te ontzien. Uit dat onderzoek zijn zeven mogelijke routes gekomen, later aangevuld met een achtste. Om nu in één keer het hele gebied in kaart te brengen en goed te onderzoeken, kijken we daarbij ook naar mogelijke routes voor de aansluiting van eventuele toekomstige windparken, ná 2031. In de toekomst kunnen dit ook waterstofleidingen zijn. Waterstof kan namelijk net als elektriciteit een energiedrager zijn die de windenergie van de windparken op zee naar land brengt. De elektriciteit van windparken op zee wordt dan dus op zee al omgezet in waterstof. Toekomstige windparken liggen verder weg op zee en hebben een grotere omvang. Hiervoor kan waterstof ten opzichte van elektriciteit een goed alternatief zijn voor het vervoeren van de opgewekte windenergie.

De acht routes lopen alleen door het Waddengebied, terwijl de windparken op ruim 100 km ten noorden van het vasteland in de Noordzee staan. Dit betekent dat de routes ook door de Noordzee lopen. Daarom zijn er voor PAWOZ-Eemshaven ook routes ontwikkeld voor het deel door de Noordzee. Tenslotte lopen de routes ook over het vasteland, voordat deze aansluiten op het hoogspanningsnet in de Eemshaven. Daarom zijn er ook landroutes toegevoegd. Hierbij is gebruik gemaakt van de eerder onderzochte landroutes uit Net op Zee Ten noorden van de Waddeneilanden.

Uit het participatieproces zijn diverse routes en voorstellen voor aanpassingen van routes ingebracht. Het gaat in totaal om zes routes die zijn toegevoegd uit het participatieproces.

Alle ingebrachte routes die onderzocht zijn in de Notitie Reikwijdte en Detailniveau (NRD) zijn weergegeven in de kaart hieronder.

Trechtering van alle ingebrachte routes

Voordat de planuitwerkingsfase start, wordt bepaald welke routes onderzocht worden in de planMER en de IEA. Deze routes zijn opgenomen in de NRD. Vervolgens zijn alle ingebrachte routes beoordeeld op basis van trechtercriteria. Het gehele trechterproces staat beschreven in het NRD, bijlage 1 .

Op basis van de trechtercriteria zijn er een aantal routes afgevallen. De routes die overgebleven zijn en onderzocht worden in het MER zijn te zien in de onderstaande kaart.

Verduurzaming maakt industrie Eemshaven schoner, maakt onafhankelijker van Russisch gas en redt het Waddengebied op lange termijn

Welke routes ook worden gekozen, er zal altijd sprake zijn van (enige) impact. Daar staat tegenover dat de windparken op zee en de aansluiting in de Eemshaven de regio (en ons land) ook kansen bieden:

• De industrie in de Eemshaven gebruikt veel energie. In de Toekomstagenda Groningen staat dat we willen dat die industrie schoner wordt door bijvoorbeeld groene stroom of groene waterstof in plaats van aardgas te gaan gebruiken. De windparken zijn nodig om die groene stroom te gaan leveren en om de groene waterstof te kunnen gaan maken.

• Ook in de rest van (Noord-)Nederland is de behoefte aan schone energie groot. De ligging en de al aanwezige elektriciteitskabels en waterstofleidingen maken de Eemshaven, als een van de weinige locaties in ons land, geschikt om de stroom aan te sluiten op het landelijke hoogspanningsnet en/of waterstof te transporteren.

• Activiteit rond duurzame energie brengt ook veel nieuwe banen met zich mee, wat goed is voor de economie van Groningen en Noord-Nederland.

• De windparken maken mede mogelijk dat we minder afhankelijk zijn van Russisch gas.

• De grootste bedreiging van het Waddengebied is de klimaatverandering. Dat tij kunnen we alleen keren door schone energie te gaan produceren. Daar dragen de windparken op zee aan bij.